29 Haziran 2008
ŞİİR
umutsuzların en büyüğü olan zavallı ama kusursuz bir ozanın şu kehanette bulunmasının üstünden bugün tam yüzyıl geçti: 'a l'aurore, armés d'une ardente patience, nous entrerons aux splendides villes.' 'gün ışığında, ateşli bir sabırla silahlanmış olarak en güzel kentlere gireceğiz.'
kahin rimbaud'un bu kehanetine katılıyorum. karanlık bir yerden, diğerlerinden sert coğrafi koşullarla ayrılmış bir ülkeden geliyorum. ozanların en terkedilmişiydim, şiirlerim yöresel, acılı ve yağmurluydu. ancak daima insana inandım. umudumu hiçbir zaman yitirmedim. işte bunun için şiirim ve bayrağımla buraya ulaşabildim.
sonuç olarak, iyi niyetli tüm insanlara, işçilere, ozanlara, insanın geleceğinin rimbaud'un deyişinde ifade bulduğunu söyleyeceğim: yalnızca ateşli bir sabırla, tüm insanlara ışık, adalet ve onur getirecek kusursuz ve güzel bir kente kavuşacağız.
böylece şiir boşuna yazılmış olmayacak."
p. neruda
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
Yeni adresim
ara ara aşağıdaki adresimde yazacağım https://atesinsesi.wordpress.com/ /
-
Kimi kadınlar vardır nehirlere benzer Denize dökülmeyi düşler masmavi bakışları Oysa bir tek zamandır bunu başarabilen Işığ...
-
Yağız atın derisinde şaklayan kırbacın sesi Arnavut kaldırımlarıyla döşeli sokağın diğer ucundaki iki katlı ahşap evin önünde oynayan kızlar...
-
Anı çiçekleridir sokakların Kara menekşenin günahına sığındığım Oysa hep hüzünlü eserdi yel Sabah çiğine aşina kalbinde. Lacive...