29 Eylül 2010

ZOKA

bazen içinin zulasına sığınır,
orada yalnızca kendi sesini duyarsın.
eski bir dizenin yumuşacık eli
gelip okşar yüreğini.
sonra;
"iyiki de böyle yaşamışım" der,
kendine gene ondan bahseder,
anason kokularında gülümsersin zamana.

t.k

4 yorum:

PaNDoRa dedi ki...

Bazen tam da benim gibi...

Adsız dedi ki...

Sesim kisildi müthiş hasta oldum usutmusum öyle dedi doktorlar kontörüm bitti aradığını görüyorum caldiramiyorum bile dışarıda çıkamıyorum kimseden isteyip aldırmak huyumda yok sen beni affet olur mü ahanda geldi balığın zokayi yuttu yakalandı oltana :) canım benim ben perin iyilesirim umarım kocamanca öptüm seni anasonlu anasonlu koksanda

Elif Gizem dedi ki...

Ve zaman aşklı günleri anımsatır, yanağındaki gamzenin varoluşuyla. Sadece gülümsersin...

nil dedi ki...

"eski bir dizenin yumuşacık eli, gelip okşar yüreğini" çok güzeldi bu, ve benim sık sık başıma geliyor, ne güzel...

Yeni adresim

ara ara aşağıdaki adresimde yazacağım https://atesinsesi.wordpress.com/ /