30 Mart 2012

cavbella

   

   Günün birinde üzüntüm geçince (üzüntüler günün birinde mutlaka geçer), seni tanımış olduğuma sevineceğim. Rüzgarda salınan sapsarı buğday başaklarını ne vakit görsem senin sapsarı saçların gelicek aklıma ve ben o zaman gene seni çok özleyeceğim. Ben seni özledikçe penceremi açıp, giderken gökyüzüne astığın o çıngıraklara bakacağım, ve çıngıraklar sallandıkça, ben seni bir zamanlar ne kadar sevdiğimi hatırlayıp mutlulukla gülümseyeceğim.
    Evet “Çölü güzel kılan, bir yerinde bir kuyu saklıyor olması”, senin çöl kuyularına benzeyen yüreğini asla unutmadım, ama bu dünyaya gelişimin yıldönümü yaklaştı ve gitmeliyim, çünkü alışamadım ben buralara, benim hiç bilmediğim, daha önce hiç kullanmadığım para denen birşey var sizin buralarda ve siz onun herşeyi satın almaya yettiğini sanıyorsunuz, oysaki para çok şeyi mahfeder yanlızca....
   Gideceğim yer çok uzak olduğundan gövdemi burada bırakabilirim ama sen genede bilki ben o çok uzak mavi yıldızımdayım
    Cavbella.

2 yorum:

ELİF dedi ki...

Hatırlamak bazen çok güzeldir bazende çok acıtır..

maviye iz süren dedi ki...

Cav Bella :)

Yeni adresim

ara ara aşağıdaki adresimde yazacağım https://atesinsesi.wordpress.com/ /