15 Aralık 2012

tutunamayanlar



bazen kurduğun bütün ilişkiler kayar gider elinden,neydersen et bir daha asla tutamazsın ucunu ipin, herşeyden geriye bir boşluk kalır.sen susmak, uzaklaşmak, zamana sığınmak istersin ama suskunlukta dindirmez sızıyı, boşluk hep kalır. işte bu yüzdendir ki; bu zaman en çok tutunma hissiyle yeniler insanı,birine tutunmak, onla yenilemek için katlanırız çileye(çile yaşamdır)

aşk; o olabilmekle başlar önce, yani sen o olursun, o sen. ikinizden doğmuş bu yeni yaratık aşkın çocukluğudur ve büyütülmesi gerekir.aşkı büyütmek, aşkı yaratmaktan çok daha zordur. aşkı beslemek için gerekli olan bütün duygularda aşk gibi senin onunla yaratman gereken duygulardır.sevgi, güven, umut....emek

bu kapitalist sömürü çağı emeği, maneviyatı,dostluğu nasıl sömürüyorsa aşkıda öyle sömürür, ki bu yüzden bu çağda insanın aradığı aşkı bulabilmesi pek mümkün olmaz. işte bu yüzden bir çoğumuz birbirine tutunamayan bu kalabalıkların arasında delice yaşar, akıllı olduğumuzu sanırız....

yalansız yaşayıp, birine tutunabilmenin şansıyla herkese nice yıllar....

2 yorum:

G R İ ❥ dedi ki...

yalansız yaşayıp, birine tutunabilmenin şansıyla herkese nice yıllar....

Guzel temenni ancak olmayacak dua. Nice yillara

Adsız dedi ki...

Tutunacak birini bulabiliyorsa insan bu çağda, ne mutlu ona. Olduğu gibi görünüp, göründüğü gibi olabildiğiyle..

Mutlu yıllar...

Yeni adresim

ara ara aşağıdaki adresimde yazacağım https://atesinsesi.wordpress.com/ /