kıyının şiiri

uzak, upuzak bir adadır aşk
yalnızca kaplumbağaların rotasını bildiği
oysa dostluk kıyıdır
tan vaktidir, içimize açılan kederli akşamlarda...


tk

SANILAR

bir zamanlar aşkı çiçek sanmıştım,kokusundan

bir piyango bileti gibi ansızın hayatımı kurtaracağını düşündüğümde olmuştu sık sık 

yandıkça özlemiyle, baudaleire'nin güneşine benzetmiştim 

içimdeki bu cehennem çiçeğini

ama aslında sen en çok yağmura benzerdin

öyle sanıyordum en azından ben


tk

unutmadıklarım

Sevdiğim dizeler

TANIDIM SENİ

seni yalnızlığından tanıdım 
kirpikleri kırık çocuk 
çiğneyip durduğun dudaklarından. 
gözlerin küllenmiş yangın yeriydi 
bir eylül göğünün bulut kümeleri 
donuk bakışlarında; 
hüznün nasıl da benziyordu 
benim ilkgençliğime 

ellerinden tanıdım seni 
yüreğinin yansısı tedirgin ellerinden. 
bir uzak boşluğa yağmur yağıyordu 
-anılardan anılara ince çizikler…- 
yüzün bir türkü sonrasının 
kederli dalgınlığında; 
güldün mü, ben mi yanıldım, bilemiyorum 
ağıt gibi bir alay dudak uçlarında 
gücenik duruşundan tanıdım seni. 

seni kendimden tanıdım çocuk; 
yüreği sürekli çiğnenen bir yol 
gövdesi acılardan acılara köprü… 
biraz öfke, biraz umut, çokça onur 
olan kendimden. 
eğildim öptüm yıkık alnından 
uzaktın, kıyamadım sessizliğine 
biraz daha dedim içimden, biraz daha; 
gün olur, onuru güzel çocuk 
acı da yakışır insanın yüreğine.

şükrü erbaş