tak tak tak... çığırır gibi gökyüzünde dönenip duruyor leylekler,dalların uçkun veren yerlerinden çiçek tomurcukları patlamış,en güzeli de serseri erik çiçekleri,şubatın deli soğuklarına kafa tutup baharı müjdeliyorlar.yaşam hep bir yolunu buluyor,yaşam güzelliğe sevdalı.
siyaset ne kadar gerici ve faşist ise de doğa hep güzeldi. bu güzelliğin orta yeri düğün bayram,bu güzelliğin orta yeri umut, umudun orta yeri devrimdi. devrim insanın doğaya dönmesiydi, kulaçlarını geri geri atıp denizin mavi sularında yüzmekti devrim. sokakta kestane satan adamın sesiydi, gözlerinde gördüğüm ışıltıydı,yağmurla öpüşen ışıktı,devrimin adı gökkuşağıydı. aslında devrim diye bir şey de yoktu, o bir masal kuşuydu,o bir rüyaydı, sevişmekti o, en çokta Laitu'ydu.
laitu'nun çakıl taşları vardı, evvelinde laitu da bir kum tanesiydi,belkimde laitu sahil kumunda sıcacık köşesiz çakıl taşının uyuyup kalmasıydı. sevmiştim onu, oda beni sevmişti belki. öyle yumuşaktı ki uykusu,uykusu çocuktu laitunun,o bütün çocukların gözlerinde uzaktaki fenerdi.
var olmaktı laitu, bazende yok olmak. başlamaktı,bitmekti. laitu bir güvercindi şahin masallarında. biliyorum o benden çok sevmişti beni,bende denize bakıyorum şimdi onu her anımsadığımda. mavi sonsuzluğa benzetiyorum onu...
mutluluktu o.
biliyor musunuz laituyu ben yaratmıştım, o yüzden hep uzaktı. belkide sadece içimde yaşıyordu. uzak olması bundandı belkimde...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
-
Yağız atın derisinde şaklayan kırbacın sesi Arnavut kaldırımlarıyla döşeli sokağın diğer ucundaki iki katlı ahşap evin önünde oynayan kızlar...
-
"Pazartesiler karışmış Salılara Ve hafta bütün bir yılla: Kesemez zamanı Bezgin makaslarınız sizin Ve günün bütün adları Yıkanıp gider ... -
seninle anlam bulan kırmızı soluğum yüzümün o suskun mavisi her şey ölüyor sevgili. oysa sen çocuk İsalar gibisin hâlâ! öptükçe ellerini, ye...
7 yorum:
şöyle de denebilir:
'bir fırtına kuşunu sevmeliydim seveceğime seni;
hiç değilse baharda göğü şenlendirir gelirdi.
bütün dünya ölüme düşer kapattığımda gözlerimi.
(sanıyorum kafamdan uydurdum seni.'
sylvia'nın dediği gibi.
brecht'in laitusu gibi olsa da değişmez gerçekler vardır hayatta. öyle kalmalı bazı şeyler.
Buna öldürme eylemi deniyor. İlla elinde bir bıçak aranmamalı insanoğlunun o duygularıyla da öldürebilir ne de olsa kolay, ne de olsa hep haklı devrimleri.
İsim koymakta üstüne yoktur. İsimlerden odalar, odalardan iç evler. İnsan için en kolay yol neyse gidilir odur. Bitirmek, sonlandırmak en güzeli acısız hem. Öldürelim o zaman.
Katherine Mansfield'in hiç tanımadığı Çehov'a dediği gibi sesleniyorum: 'Ah neden öldünüz! Oysa sizinle akşamları oturup söyleşebilirdik'
Sokakta kestane satan adam, kısmını gördüğümde eylül ayında İstanbul'da bir kestaneci ile aramızda geçen diyalog aklıma geldi, yanımda kardeşimle beraber.Kardeşim 20 ben 50 TL uzattık,hanginiz zengin demişti, çalışan benim deyince,bak seni kayırdım demişti kardeşime.Ne garip.. İnsan her yerden bir şeyler kapıyor..Belki de asıl zenginlik insanın doğaya ait olduğunu bilmesi,doğayla yaşamasında saklı..İnsanlığa dair hırslar hiçbir zaman bitmeyecek..Ve elindekiyle yetinmesini bilmeyip her bir fazlasını isteyecek,üstelik yiyemeyeceği kadar yiyeceği,giyemeyeceği kadar giyeceği,harcayamayacağı kadar parası,kullanamayacağı kadar malı mülü olacak ve hiçbir zaman o gerçek huzurun tadını hissedemeyecek..Ben hâlâ paranın herşeyi satın alamayacağını düşünenlerdenim,para günümüzde insanları satın alabilir,ama insan ruhunun asıl arayışı asla ona sunamaz..Ne yazık ki bir curcunadır gidiyor ve hiçbir şey güzel değil..Yalnız ve yalnızca baharla birlikte insan dışındaki tüm canlılar güzel..
yazı,yazanın olsa da yazının asıl sahibi yazılan kişi,yani laitudur.ve yazan ile yazılan kişi arasına girmek kimseye düşmez.aklı başında iki insanın almış olduğu kararları da lütfen eleştirmeyin.
evet,biz birbirimizi sevdik.ama sevginin de aşamadığı bazı gerçekler vardı aramızda ki biz o gerçeklerle de yüzleştik.sizler yazan kişiyi tanıyorsunuz o iyi birisi çünkü onu bende tanıyorum.ama beni tanımıyorsunuz ve tanımadığınız kişi için de lütfen yorum yapmayın.
laitu
Bende Laitu ismini gördüğümde , gördüğüm gerçeğin kelimelerle anlatılamıyacağını fark ettim o çoğu kişiden daha GERÇEK...Onunlayken heryer bahar , çiçekler açmış , onun sevinci , kederi , aşkla doluyken ki yüreğiyle ayrı güzelleşiyordu, ayrı açar Laitu...Değerini bilen görür bunları hisseder ,anlar bu yorumu yapar YAPABİLİR... MuTi
bahar devrim ve laitu.
güzel sölemişsin.
ayrıca, çakıl taşı çook severiim.
:)
laitu gerçekten de senin bulduğun bir sözcük mü, daha önce duyduğumu anımsamadım, iyi bir sözcük, laitu dönecek mi acaba.
:)
Yorum Gönder