geriye dönüp baktığımda
içimde bir yıldız gibi ağarıyor adın
kimi ekmek kadar sıcak oluyorsun
kimi kar gibi suskun...
dönüyorum kendime
sesimde bir boşluk kalıyor hep
karanlık bir kuyu gibi
zindan gibi bir boşluk...
tk
ara ara aşağıdaki adresimde yazacağım https://atesinsesi.wordpress.com/ /
2 yorum:
O boşluk hiç dolmaz mı??
Ve şairler boyuna kimlere yazarlar? Yıkılmış köprülerin başında, ürkmüş boşluktan biri inliyorsa ve şairler onlara geldimlere yazarlar.
Yorum Gönder