eflatun gölgesinde nar ağacının
sen geliyorsun aklıma
-ki o büyük yıkıntıda çalkalanıyor yüreğim
yakamozlar gibi.
yüklenip kederin şarabi ağrısını
arıyorum teninin atlasında o uzak ülkeyi
kalbimin çanını çınlatıyor zangoç
oysa huzur, tek isteğim gecenin lirinden.
fısıldıyor dostlarım kıyamet türküsünü
boynuzlarını bırakıyor ren geyikleri şehrime
anılarının bahşişiyle geçiriyor günlerini onur
yıkılıyor usumda evren...
temel kurt
2 yorum:
Oysa şimdi diriltmek vardı tüm yıkıntıları..
Huzurlu akşamların olsun Ateşinsesi.
Bu birine aşk değil dimi
Yorum Gönder