Yaşamak biraz eflatun olsaydı
Bu salı.
Kırmızı görünseydi
Sabah sabah gözüme hayat.
Gecelerin mavisine saklansaydı
Çocuk yanlarım.
Olmasaydı savaşlar
Ölmeseydi parmaklarım...
Ellerim, ellerine öğretseydi dokunmayı
Usul usul büyüseydi serçe parmaklarım.
t.kurt
8 yorum:
Tek kelime ile harikaydı...
Benim hala umudum var... Oysa biliyorum, kendimi kandırıyorum...
Sebebim, çocuk yanlarım...
Sevgi ve tebessümümle AteşinSesi...
ne diyebilirim ki? bu hayatta güzeliklerin de kötülüklerinde nedeni insan...ve sanırım gerçek anlamda okuyan insan sayısı arttıkça barış yakınlaşacak.Sağlıcakla kal
Yaşamak ne yazık ki eflatun olmuyor salı'ları
Kırmızıda görünmüyor hayat...
Ama yinede koyu mavi geceler umut saklıyor
sabahında güneş doğsun diye...Çünkü güneş gören serçe parmaklar daha çabuk uzar bilirim...
Yasamak pembe olsun, bazen heyecandan kirmizi ama hep guzel olsun:)
Ben geldiiim ama tam gelemedim,simdilik Ceee halindeyim:)
Keşke bir çocuğun serçe parmağından öpüp solunsa hayat.Bak nasılda renge bürünüyor nefes...
Yüreğine sağlık ola ustam:)
Hiç barış hakim oldu mu ? dünyaya Habil ve Kabilden beri. Savaştan rant sağlayanlar olduğu müddetçe savaşlar asla bitmez. Senin eflatun renkli dünyan elbet bir gün gerçek olur , görürmüyüz dersin. Sevgiler sana Temel.
dün tüm uğraşlarıma rağmen sana yorum gönderemedim kızımın oturumundan girmişim sayfana, bilmiyorum geldimi o yorumlar))
Oyuncak silahı olmamış erkek çocuğu var mıdır ki?
sağlıcakla kal
Yazarken titreyen eller;yazmak bitince kırılır mıydı?
böyle mi yazardı kutsal kitapta?
sahi adı neydi onun?
'kırık parmaklarla da sevilir'yazıyordu hatırlıyorum...
Yorum Gönder