9 Eylül 2009

düşüncelerim...





Adaletin kitabı aşk değil, dostluktur...



"bir türlü içimize sığdıramadığımız bu dünyada kendimizi dengede tutabildiğimiz, kontrol edebildiğimiz, huzura kavuştuğumuz yegane değerdir dostluk.aşkın adaletsiz, ben berkezci, yüce, sefil, kahraman ve aptal yuvasında adaletin en yaşlı kitabıdır dostluk. o ne bir mittir, ne de kutsallığına inanılan bir gümüş ikon. o sadece bir karşılaşmayla başlayan ve her adımda içten içe bizi yenileyen yolculuğumuzdur."

6 yorum:

İ.x.İ.r dedi ki...

Dostlar yıldızlar misali.. her zaman göremiyorsun ama orada olduklarını iliyorsun.. ne hoş:)

ANILARINIZ HİKAYENİZ OLSUN dedi ki...

Aşk ya vardır yada yoktur..ikisine de inanır insan..yani yaşadıkların bu iki düşüncenin içinde sürükler durur seni..ama dostluk, vardır...sen değerini bildiğin sürece kalır...

Adsız dedi ki...

herşey karşılıklı olunca güzeldir bence.ama dostluk..o çok ayrı :)

Dalgaları Aşmak dedi ki...

Kimsesiz zamanların yalnızlığında,bir,"merhaba dostum nasılsın"çocuk yüreğinin saflığı değerinde...

cache dedi ki...

dostluk.. Mesaflelere rağmen anımsamaktır bir fincan kahveyi, bir saç tokasını, kestanenin kabularını, renkli ebruları.. dosluk kıymetini bilenle inanılmaz bir şeydir..

Su dedi ki...

neyi düşünmüştün?

Yeni adresim

ara ara aşağıdaki adresimde yazacağım https://atesinsesi.wordpress.com/ /