31 Ekim 2009

suskun

şamdanda titreyen ışığa inat
saçlarından bir sarmaşık örüp
onunla çıkmak kuleye
ve içimdeki karanlığa inat
beklemek
suyun bile sustuğu o yerde...

t.kurt

5 yorum:

Adsız dedi ki...

her insan öldürür gene de sevdigini
bu böyle bilinsin herkes tarafindan,
kiminin ters bakisindan gelir ölüm,
kiminin iltifatindan,
korkagin öpücügünden,
cesurun kilicindan!

kimisi askini gençlikte öldürür,
yasini basini almisken kimi;
biri sehvet'in elleriyle bogazlar,
birinin altindir elleri,
yumusak kalpli biçak kullanir
cünkü ceset sogur hemen.

kimi pek az sever, kimi derinden,
biri müsteridir, digeri satici;
kimi vardir, gözyaslariyla bitirir isi,
kiminden ne bir ah, ne bir figan:
cünkü her insan öldürür sevdigini,
gene de ölmez insan.

Oscar Wilde


rose

Adsız dedi ki...

Ve sen saçlarıma tutunup çıkmak isterken o kuleye, ben saçlarımı bile bile uzatırım ölüm(ün)e...

İ.x.İ.r dedi ki...

Zoooor!!

benmeral dedi ki...

İşte tam da orasıydı gerçek konuşma. Suyun bile sustuğu yerde susmak. Bundan daha derin nasıl konuşulabilinir ki?
İyi bak kendine dostum...

Hamiyet dedi ki...

Suyun sustuğu, güneşin karardığı yerde inadına beklemek...
Aşktan başka hiç bir şey bu sabrı vermez, sadece aşk hem sabrı hem sabırsızlığı salar aşığın kalbine...

Yeni adresim

ara ara aşağıdaki adresimde yazacağım https://atesinsesi.wordpress.com/ /