DEVRİM

Kimseciklerin uğramadığı bu handa
Anamın rahmindeki o sımsıcak yatakta kıvrılıp
Yine senin serçe parmağını düşledim...

t.kurt

gündeme dair

Tütün isçileri yoksul,
Tütün işçileri yorgun,
Ama yiğit
Pırıl - pırıl namuslu.
Namı gitmiş deryaların ardına
Vatanımın bir umudu...


şiir: ahmet arif

resim: osman hamdi

KİLİT TAŞI

Suları zamanın sessiz tanıklığında akan o ırmağın üzerine kurulu ömür köprüsünün kilit taşıydı şairin aradığı. Kandilin mavi ışığı söndükten sonra karanlıkta önce kendine anlatmaya başladığı, sonra o ölü kağıtlara yazdığı anılardı bu söylence. Evet hep karanlıkta anlatıldı, çünkü o yaşlı ışık asırlardır bir türlü öğrenememişti sır tutmasını.
Ben ki; işte o sırlanmış kağıtların okuyucusuyum ey kanlı tarih, ey ışığı doğuran ana, ey güneşe tapan toprak, ey ateşi gizleyen kül, işte ben ki o sırlanmış kağıtların yalancısıyım.
Ki kadim aşkın yalancısı.
O aşk ki bütün yeminler hep onun üzerinedir, o aşk ki her şeyin kilit taşıdır. Senin, benim, nar ağacının, beklediğimiz haberin, sakladığımız sırrın, gümüş aynanın, o yenilmez kılıç balığının, her şeyin kilit taşıdır.

T.KURT

AŞK

öyle durduk yere nar çiçeklerine benzediğin geldi aklıma
sonra da seni nar çiçeklerine yalnızca benim benzettiğim...

t.kurt

İZ

hepimiz şu hayatın çekilmezliğinden, insanı mutsuz eden ve kendi tekilliğine gömen çağımızın sorunlarından bir kaçış yolu aramaktayız. günler gelip geçerken biz gökyüzünün her gün biraz daha uzağımızda kaldığını görüyoruz. dünyanın iyi günlerini bize anlatan bütün şairleri unutmak ve kafka'nın gregor samsa'sı gibi bir sabah pis bir böcek olarak uyanmak istiyoruz. peki ama neden böylesi karanlık bir fantazi düşlüyoruz, niçin kaybettik iyiliklere inancımızı?

mutsuzluklarımızın kum kitabında neden bir iz bile yok ondan?

SORU

Ben siyasal iktisatçılara soruyorum. Bir zengin yaratmak için kaç kişiyi sefalete, orantısız çalışmaya, ahlaksızlığa, aşağılanmaya, cehalete, üstesinden gelinemez talihsizliğe ve mutlak yoksulluğa mahkum etmeniz gerektiğini hesapladınız mı?

SUSKUN

kar tanecikleri uçuşuyor havada
içimin sıcaklığında eriyor adının mavimsi çeliği
işte böyle her şeyi birbirinden ayrıştırıyor "anlam"
ve sen sustukça aynaların sırlı yüzünde daha da derinleşiyor zaman...


t.kurt