kar tanecikleri uçuşuyor havada
içimin sıcaklığında eriyor adının mavimsi çeliği
işte böyle her şeyi birbirinden ayrıştırıyor "anlam"
ve sen sustukça aynaların sırlı yüzünde daha da derinleşiyor zaman...
t.kurt
ara ara aşağıdaki adresimde yazacağım https://atesinsesi.wordpress.com/ /
4 yorum:
Şimdi aynalara mı küsmeli, yoksa sus pus olan düş şehirlerine mi?
İnsan oturup anlam yolculuğuna çıktığında akıl perdesinde neler gösterime giriyor neler...
sen böyle yaz hep... 4 satır yaz.... ve içine koskocaman duyguları sığdır lütfen...
ne diyeyim, yüreğine sağlık klasik olmuş ama,,,, olsun... yüreğine sağlık.....
şubat soğuğunda eğreti bir sıcaklık..
sevda bir masaldı...
ben çocuk kalbimde bu masala inandım...
ne rengini sorguladım ne gününü...
alışmaktan korktum...
dokunmaktan korktum...
sevmekten korktum...
yüreğimdeki fırtınaya inat
durgun bir haldeyim...
susuyorum...
sessizliği çağırırken...
içimde kırlangıçlar, martılar
ve yüzümde nar çiçekleri
sevdam renk cümbüşüne gebe...
__________________
Yorum Gönder