Bazen aklım sarıyor,kendimi boşlukta duyumsuyorum.olup biten,geçip giden ne varsa içimde bir düğüme dönüşüyor ve ben hiçbir düğümü çözemiyorum.yüreğim içimin yıkıntılarında uğursuz bir baykuş gibi ötüveriyor.uzakta bir gün,yaşanmamış bir mutluluk çörekleniyor hislerime,kendimi boşlukta buluyorum.bir kapının açılmasını dilerken aslında çaresiz bir acıyı yaşıyorum,sonsuz hiç bitmeyecek bir acı bu.o vakit sen geliyorsun aklıma,yüzünü bir denize benzetiyorum,dingin bir mavilik akıyor yüzünde.kimseye benzemiyorsun.bazen senin varlığının bir hayal olduğuna dair bitimsiz bir inancın çilesine kapılıyorum.bu her şeyi alacalaştıran karmaşanın huzursuzluğunda esrarlı bir arafta kalıyorum.sanki ne yaparsam yapayım hiçbir çıkış yok gibi.eskiden dünyayı fikirlerin mutlu kılacağına inanırdım,fakat bu da yalnızca bir inançmış.cisimsiz sevgili gibi saklısın gene de içimin zulasında,kazıp seni açığa çıkarmayı bilsen ne çok istiyorum.halbuki kat kat soydukça kabuğumu daha çok özlüyorum seni uzak.böyle işte
-
Kimi kadınlar vardır nehirlere benzer Denize dökülmeyi düşler masmavi bakışları Oysa bir tek zamandır bunu başarabilen Işığ... -
Yağız atın derisinde şaklayan kırbacın sesi Arnavut kaldırımlarıyla döşeli sokağın diğer ucundaki iki katlı ahşap evin önünde oynayan kızlar...
-
Anı çiçekleridir sokakların Kara menekşenin günahına sığındığım Oysa hep hüzünlü eserdi yel Sabah çiğine aşina kalbinde. Lacive...
1 yorum:
Bitimsiz bir özleme bedellendigi icin belki güzeldi uzak sandıklarımız..
Yorum Gönder