9 Şubat 2015

Rosa'ya Soneler




Çokçası yediverenleri,erguvanları sever
Oysa ben çamları,söğütleri sevdim
Yani çiçekleri kalplerinde açan ağaçları...

Bazen karanlıkta yalnız olmanın korkusuna düşüyorum
Bazen de senden uzakta olmanın korkusuna
Öyle uzun yağıyor ki yağmur
Öyle güzel ki yağmurun sana benzemesi

**

Okyanusun kalbi
Bir asmalı kilit kapılarda
Sanırsın yazdan kalmış bir yara
Bu güneşli ekim
Kıyılar sana yakın, mavi ona uzak
Oysa yangından tek kurtarabildiğin o sözcükler hep aklında...

***

Fenerini her gece yaktığım şu küçücük dünyamda 
Seni içimde bir ateş gibi düşündüm
Sonra tuttum böylesi aklıma gelmeni sevdim
Sen ki; içimde bir arya gibiydin
Sesin akşam alacasında bir sığırcık sürüsü

tk


7 yorum:

maviye iz süren dedi ki...

çok güzel tekrar tekrar okudum :) şiir yazma nasıl oluşuyor bir gün anlatır mısın biraz :)

atesinsesi dedi ki...

Sen anlat o vakit önce neden mavidir bazıları böyle:)

Hamiyet Akan dedi ki...

Önce gece düşer koynuna ve ortasına sevgili sonrası ateş işte...

reyhane dedi ki...

Ne şahane bir şiir be içim eridi sağolasın

Bir hayal kur dedi ki...

Çok başarılı, güzel bir şiir okudum:)

Adsız dedi ki...

siz bu şiiri rosa'ya mı borçlusunuz? yoksa rosa size bu şiiri mi borçlu?

maviye iz süren dedi ki...

Mavi huydur bazilarinda :)

Yeni adresim

ara ara aşağıdaki adresimde yazacağım https://atesinsesi.wordpress.com/ /