2 Eylül 2015

güne dair

bazen susmak istiyorum
yağmurun yağışı gibi susarak doyurmak içimdeki çorak toprağı
kimi kısacık şiirler beni alıp götürür çölde bir vahaya
işte bu şiirler susmak gibidirler

öyle kötü zamanlardan geçiyor ki insan hayatı
savaşın ve kanın kutsallığıyla
talan ediliyor içimizdeki tüm vahalar
barışın ve aşkın cömert topraklarında bir karanfil acısıyla da olsa
gene de ben o kısa şiirlere inancımı koruyorum

dün gece düşümde bir kuyruklu yıldızın peşi sıra dolandım durdum karanlıkları...


tk

4 yorum:

Adsız dedi ki...

etrafımızda yaşanan tüm vahşete karşın barış, sevgi, aşk diyen yıldızımızı kaybetmemeliyiz.
FERAY

Unknown dedi ki...

Bazen susmak istiyoruz çünkü bazen, en çok sustuğumuzda konuşuyoruz..
Geçeceğine hala inanmak istiyorum, bu karanlıkta umudumuzu kaybetmek en büyük kayıp olacaktır.

ikaruselsa dedi ki...

iyi misiniz?

atesinsesi dedi ki...

Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
Bi orman gibi kardeşçesine
Bu davet bizim

Günler olup biten boğuyor kalbimi elsa
Umarım sen iyisin?

Yeni adresim

ara ara aşağıdaki adresimde yazacağım https://atesinsesi.wordpress.com/ /