Ölü denizyıldızları toplamaktan geliyordu adam
Rüzgâra yoldaş kırlangıç sürüleri geçiyordu uzaklardan
İğnenin deliğinden görülen yitik bir kenttin
Altın anahtarını arıyordu sözcükleri
Maviliklerin çalkantısına karışıyordu motor sesleri
Saçları balıksırtı gümüş saplı bir hançer gibi parıldardı göğsünde
Kaybolduğu o yapayalnız ormanda ardında pirinç tanesi izleri yitik zamanların
Bir keman teli olurdu ağlayınca gözlerinden süzülen her damla
En uzak kıyısıydı mavinin denizkızlarının yaşadığı o kentler.
t.kurt
5 yorum:
Hiç ulaşamayacaktı o kente, denizden korkan adam..
Ve, iğne deliğinden izlemeye mahkûmdu kenti, sözcükler yine dilinde..
-mka-
Hey Kaptan!Bi cay koysana , ben geldim:)
''Bir keman teli olurdu ağlayınca gözlerinden süzülen her damla''
Keman... -ki, ağlar her dokunuşta ince ince... Ve bir sızı sarhoşluğudur, gönül de her nağmesi...
Sevgi ve tebessümüm ile...
kıyılarına geldim bak senin, eskileri çok merak ederim...t. kurt sen misin?
Eskiden öyle derlerdi şimdi kısaca ateşinsesi:))
Yorum Gönder