21 Nisan 2009

KARANLIK




Anıların derin boşluğunda
Sesinin metalini paramparça ediyor bu çağ
Gecenin tenhasında yitip gidiyor denizin maviliği de
Ve örtüyor her şeyin üzerini ölü gölgelerle
Sense o son fotoğraftaki karanlık odaya sığınıyorsun
Siyah beyaz artık benliğin bile…

t.kurt

2 yorum:

sufi dedi ki...

Sesinin metalinin paramparça oluşu; kadife gibi bir sese kavuşturmaz mı kişiyi?

nehiro dedi ki...

Siyah, beyaz ve gri...
Ama inan mor,
perde, perde iniyor üstüne

Yeni adresim

ara ara aşağıdaki adresimde yazacağım https://atesinsesi.wordpress.com/ /