16 Nisan 2009

DÜŞ




Konuşunca daha bir çocuk oluyorsun
Sesinde tufan günlerinin o dizginsiz telaşı
Sis çanları asılı gecelere
Karanlığın ucu bucağı yok
Bak bir mezar daha kazıyor ölü aşklara gölgeler.

Her şey uzaktır kimi yıldızlar kadar
Kimi yanı başında bir kaya gibi suspus.
Ve aylar, yıllar nasıl gelip geçmiştir bilenmez hiç bir zaman
İçinde bir sızı birikir dünden kalan
Ve bilirsin güneşe boylu boyuna uzanınca yılan
Kav değiştirir acılarına gerinerek.

Uzat ellerini göğe çıkalım
Şu selvilerden, şu bulutlardan öteye
Duyuyor musun neler neler fısıldıyor fırtına
Yum gözlerini cennette uyanalım!


T.KURT

5 yorum:

nehiro dedi ki...

çok güzel, çok güzel grçrkten sen büyük bir şairsin...
Sevgi ancak böyle anlatılıyor...
"yum gözlerini cennete uyanalım"

Adsız dedi ki...

şu acınası günlerimizde
Aşkların, aşıkların tükenmemesi adına
Yudum yudum içilen şarap gibi
Sımsıcak bir şiir

"seni seviyorum" diyebilmek...
sevgimle kal ateşinsesi. çavbella.

Adsız dedi ki...

:-) sayfadaki siyahlik okutmadi siirlerinizi epey bir zaman, derken bu siiri gördüm, okurken seyrettiriyor. siirinizdeki resimleri cok sevdim. yine yazin:-) özlem

maça kızı dedi ki...

bildiğim kendimi bildim bileli aşık olduğum,
bildiğim ancak aşıkken var olduğum...
işte bu yüzden, benim için aşık olmak;
çoktandır hasretine katlandığım yokluğum.
'eğer aşktan söz edildiğini duymamış olsalar
hiçbir zaman sevemeyecek olan insanlar vardır, '
demiş La Rochefoucauld
benimse hep böylelerini severek başladı vurgunum...

m. mungan

Adsız dedi ki...

profilim oğlan çocuğuydu/ ağzım hüzün../beni senden başka kim sevebilirdi.

Bir fenerin kuytusunda sokulup sana...susmak..

Yeni adresim

ara ara aşağıdaki adresimde yazacağım https://atesinsesi.wordpress.com/ /