1 Ağustos 2010

geçmiş zaman hikayeleri


Ben çocukken bayram yerleri kurulur ve ben bayram harçlığımla oralara gider salıncağa binerdim. Salıncakçı salıncağı kendi belirlediği bir süre sallar, sonra bağırmaya başlardı; “yandı, yandı” diye. Böylece verilen paraya karşılık çocukların salıncağa binmiş olduklarını ve paralarının yandığını hatırlatırdı. Ama sonra çocukların üzüldüğümüzü görünce, onları mutlu etmek için; “bu da cabası, bu da cabası” diye bağırarak dört beş sefer daha sallardı salıncağı


İşte benim en mutlu olduğum an bu cabası diye salıncak sallanırken sallandığım andı.

t.kurt

3 yorum:

Elif Gizem dedi ki...

Çok güzel... Yüzümü gülümsetti içimi ısıttı. Ve senin derinine dair bana bir sır verdi...

nox dedi ki...

ne kadar az teknoloi
o kadar salıncak
o kadar oyun
o kadar güzel bayram sabahları

ELİF dedi ki...

Eski bayramlarda yapılan hiç birşey yok bu zamanda...
Herşey eskiden güzeldi...

Yeni adresim

ara ara aşağıdaki adresimde yazacağım https://atesinsesi.wordpress.com/ /