bugün bir yürüyüşe gittim
ellerinde güller ve karanfiller taşıyan kadınlar vardı
bir ana yüzüne asmıştı yitik oğlunun anısını
bir karanfil güle anlatıyordu
çölün yüreğini hiç bulamamanın acısını
tk
-
Kimi kadınlar vardır nehirlere benzer Denize dökülmeyi düşler masmavi bakışları Oysa bir tek zamandır bunu başarabilen Işığ... -
Yağız atın derisinde şaklayan kırbacın sesi Arnavut kaldırımlarıyla döşeli sokağın diğer ucundaki iki katlı ahşap evin önünde oynayan kızlar...
-
Anı çiçekleridir sokakların Kara menekşenin günahına sığındığım Oysa hep hüzünlü eserdi yel Sabah çiğine aşina kalbinde. Lacive...
3 yorum:
Çölün yüreği yakıyor ve acısını ne karanfil ne karanfil kokuları gidermiyor.
minik kütüphanemde keşke senin kitabın olsa :)
Ne mutluki yürekleri aynı yerde çarpan insanların varlığından haberciyiz.
Umarım güzel bir yerdedir Berkin.
Yorum Gönder