27 Aralık 2014

gelecek hep sizinle olsun




duvardaki çiviye asılı takvimde üç beş tane yaprak kalmış,koca bir yıl daha bitti gitti işte,niyeyse yaşım geliyor aklıma da gülümsüyorum,kırk yaş sendromu mu bu,neyse ne işte, şöyle sıkı bir dostla oturup adam akıllı içmek istiyorum. bunlar aklımdan geçerken kömür sobasında bir kömür patlıyor,içerisi sıcacık,perdeyi aralayıp artık iyice ağarmış akşam alacalığında sokağa bakıyorum.camın buğusundan anlıyorum ki dışarıda yaman bir soğuk var, bom boş sokakta ekmek almaktan dönen bir çocuk ilişiyor gözüme,sigaramı yakınca buzdolabındaki rakı geliyor aklıma da o Edip Cansever şiirini anımsayıp belki de en iyisi o şiirdeki masaya oturup kendimle içmek diyorum. rakıya suyu katınca gülümsüyor sanki mübarek,ilk kadehte o anason kokusundan mıdır nedir sen geliyorsun aklıma.adın falan değil de yüzündeki o duruluk geliyor daha çok...bir müddet her şey siliniyor ve bir tek gitgide mavileşen o duruluk kalıyor aklımda.susup tadını çıkarıyorum. sigaram kül tablasında kendi kendine sönüyor.ikinci kadehte bir daha hiçbir yüzde rastlayamadığım o duruluğu, kaybolan o büyüyü düşünüyorum.sonra yavaş yavaş, kadeh kadeh bir kederi örüyor içime zamanın kara örümceği...

bazen insana hayatı içinde kaybolduğu bir labirent gibi gelir,dolanır durur ama hiçbir yere çıkamaz.bu duyguya yaşarken ölmek derim ben,hiçlik kısacası. işte bu hiçliğin bir yerinde varsındır,yersin içersin ama hepsi o kadar.çünkü yalnızsındır.seni anlayanlar bir tek ateş böçükleridir ve onlarda çok uzaktırlar. ilkel bir Afrika kabilesinde yaşayan insanların parayı bilmemesi gibi bir yabancılıktır bu.sen ve senin gibi ateş böçükleri bu kapitalist çağın karanlıklarında ışıldayan yıldızlar gibisinizdir. ışıltınız görülür ama siz bu zamana çok uzaksınızdır.

şöyle bir düşünüyorum geçen yılları da günlerimizi ne çok kararttı bu örümcek kafalı faşolar diyorum, uzatıyorum ellerimi o uzaktaki ateş böçüklerine ve bir sır verir gibi şöyle diyorum tüm dostlara; gelecek hep sizinle olsunnn!

***

ne cüceler ülkesinde Gulliver olmak
ne de bataklıkta orkide
uyumak bir ömür boyu
gözlerindeki o mavi sessizlikte...

tk

5 yorum:

Adsız dedi ki...

adı neydi?

atesinsesi dedi ki...

adi maviydi
ve bakışlarında saflığın kokusu vardı.
kuşların annesi
çiçeklerin teyzesiydi
uzak çok uzak bir deniz ülkesiydi doğduğu yer

maviye iz süren dedi ki...

bu defa dünyanın görünen tarafına mavi hikayeler anlatırız..
gelecek bizden yana olsun..
mutlu yıllar :)

Hamiyet dedi ki...

Maviliklerin sana selamı var şair, diyorlar ki; geleceğin hep güzel olsun, kadehine şiir dolsun.

reyhane dedi ki...

Müziğe bayıldım öyle iyi geldi ki

Yeni adresim

ara ara aşağıdaki adresimde yazacağım https://atesinsesi.wordpress.com/ /