ağır bir karanfil kokusu alıyorum uzaklardan
sanki annem annesinin eline su döküyor
kafamın içindeki vişne bahçelerini aramayı bırakmalıyım belkide
belkide tez vakit bi mimoza çiçeğine rastlamalıyım
olmadık şeyler geliyor aklıma
kum saati nar çiçeği yağmur tanesi
balinalar kuğular ve karıncalar
çocukların gözlerinde ölü kuşlar
kuşların gözlerinde anka ülkesi
günler bu kadar uzun ömür ki bu kadar kısayken
acep kim sallıyor bu çanı
içimde....
tk
2 yorum:
senin bu şiirlerinde ne var bilmiyorum..
biraz yaşamak biraz düşünmek biraz duyumsamak her rengi..:))
şiirlerinde kocaman bir çığlık var bence , tıpkı Edvard Munch Çığlık tablosu gibi...Köprünün orta yerinde durmuş ve kafası iki elinin arasında sıkışmış haykıran bir insan..İlginç..
Yorum Gönder