Seviyorum susmanı, yokluk gibisin çünkü,
sesim sana varmadan işitiyorsun beni.
Havalanıyor gibi gözlerin yerlerinden
ve sanki bir öpüşle kapanmış ağzın yeni.
Benim ruhumla dolu bütün nesneler gibi
yine benim ruhumla yükselirsin her şeyden.
Ruhuma benziyorsun, düş kelebeğim benim,
karasevda sözüne benziyorsun tıpkı sen.
Seviyorum susmanı, uzaklıklar gibisin.
İnler gibisin hem de, kuğuran kelebeğim.
İşitiyorsun beni sesim sana varmadan:
Senin sessizliğinle ben de susayım derim.
Seninle konuşayım o senin yüzük gibi
yalın sessizliğinde, o lamba gibi parlak.
Gece gibisin sen de sessiz, yıldız içinde.
Sessizliğin bir küçük yıldızdır senin, uzak.
Seviyorum susmanı, yokluk gibidir çünkü.
Öyle uzak, acılı, ölüp gitmiş gibi sen.
Yeter o zaman bir söz, bir gülümseyiş bile,
Sevinirim, başka şey yok öyle sevindiren.
P.NERUDA
-
Kimi kadınlar vardır nehirlere benzer Denize dökülmeyi düşler masmavi bakışları Oysa bir tek zamandır bunu başarabilen Işığ... -
Suların duru, masalların gri olduğu bir ülkede; saçları temmuz güneşinde kızaran başağı andıran, gözleri karanlıkta gümüş ayd... -
bilir misin lavanta kokusunu? hiç rastgeldin mi gün batımına? çok konuşasın varken,susup kaldığın olmadı mı hiç? yoksa ...
3 yorum:
(şiir bir kelebek etkisidir demişsin yeni farkettim burayı...
çok sevdim...)
iki insan susunca karşılıklı sanki bütün gürültüler çıkıyor yuvalarından bazen de...
çekilmez oluyor o zaman bazen o sessizlik ama yine de neruda doğru söylüyor insan onun susmalarını bile seviyor...
Çoçukken en sevdiğim şiirimdi, kilitli defterimin en güzel sayfasına, kendimce en güzel yazımla yazmıştım bu şiiri, o zaman bana çocuk dediklerinde ne çok kızardım, büyümüş kocaman olmustum işte, daha ne lazımdı kı buyudugumu ıspatlamak ıcın... meger daha ne cok sey olacakmıs, meger gercekten ne küçükmüşüm o zaman... Nerden cıktı sımdı bunlar dımı? çocuk kalbimle çok sevmiştim bu şiiri, hatırlamak ve hatırlattıkları cok güseldi, teşekkürler...
Mavi..
denize inen yokuşlar ben...
yeni adresim:)
izlemek istersen
Yorum Gönder