1 Temmuz 2009

Kemal Özer'i yitirdik.






sanıyorum iki binlerin başıydı, Kadıköy'de bir panelde şiirin dününün ve bugününün konuşulduğu bir sohbette bir arada olmuştuk. yaşının olanca olgunluğuyla az konuşan biri izlenimi bırakmıştı üzerimde, o yüzden Kemal Abi'yi her anımsadığımda bu mütavaziliği gelir aklıma. yaşadığım her evde onun bir kitabı olduğundan belki de o gün onu daha çok dinlemenin özlemiyse hep içimde kalmıştır. elbetteki bir şairi, düşlerinin kızıl atlılarına karışmış bir şairi anlatmak epey zor bir iş, ki niyetim bu da değil zaten. memlekete bir yolunu bulup baş olmuşların, hamutuyla götürenlerin, yalanların, yanlışların bizi köşe bucak sardığı bu zamanda içimde biriken o haziranda ölmenin leylak ve mor renkli acılarını, o kadim sızıyı buraya not düşmek istedim yalnızca...

hadi gelin yüreğimizin olanca çoşkusuyla sözü şiirin kızıl atlılarına bırakalım...


AĞIT


annem mi bir kadın
geciken bir kadın gece yatısına
ölüm kendini göstereli babamın saçlarından
günübirlik bir kadın
üsküdar'la istanbul arasında

babamdı sakalıydı babamın
bir akşam göle batırdı
çıkmamak üzere bir daha
hepsi de ekmek kokardı
sayısı unutulan parmaklarının

akşam bir attır bütün ülkelerde
serin esmer bir attır
terkisine çocukların bindiği


Kemal Özer





GÜNEŞİ KOVALAYAN TÜRKÜ

Kaya gibi sessizce
Kaldırıp başımı arada bakarım kıyılardan
Fısıldar kulağıma dalgalar
Güneşi kovalayan türkülerini.

Portakal ağacı gülümser
Gün yanığı yüzüyle
Duyumsarım içtenliğini
Anlarım ki; o da bizden biri

t.kurt

4 yorum:

... dedi ki...

yan yana iki ülke gibiyiz seninle
......
Geldiği vakit hasat günleri
iki ayrı ağızda aynı anda
beliren bir gülümseme gibiyiz seninle
ve iki ter damlası gibiyiz alnında
elbirliği ile üretilip
kardeşçe bölüşülen bir dünyanın.

Kemal Özer

laleninbahcesi dedi ki...

Kemal Özer'in yolu ışık olsun, o yattıkça şiirleri yaşasın.

Temel aslında bu gün sana başka bir şey için gelmiştim. Bir eski yazıma şöyle bir yorum yapmışsın

''iyi ol be
gülüms'''

ihtiyacım vardı, çok iyi geldi.

Cyrstalline dedi ki...

Yanından geçiyoruz tahta perdenin
her günkü yolumuzda
Yalnız biri, bir genç
sıçrıyor görmek için öte yanını
Bunca bezgin insan arasında
yalnız biri

Kemal Özer

Adsız dedi ki...

düşlerinin kızıl atlılarıyla koşuyorlar şimdi, hep birlikte.
bir an gelecek bizde onlarla koşacağız.
orada sadece an vardır.
an yakındır...
yakınlıktır...

biliyormusun, çoğu zaman onlarla koştuğumu hissediyorum.
yalnızca 'an' da olmak
çünkü sevmek hissetmektir.
ve geride bıraktıkları sözlerle koşmak...

çavbella.

Yeni adresim

ara ara aşağıdaki adresimde yazacağım https://atesinsesi.wordpress.com/ /