
uzak ufuklara asılı çanlarda ölü gölgeleri
denizkızlarının
vakitler lâl, yelkovan kuşları kanatsız
suspus iklimlerde
ağızlarda badem tadı ilk öpmelerin.
gülün kaderine işlenmiş kan rengi bir unutuş…
T.KURT
ara ara aşağıdaki adresimde yazacağım https://atesinsesi.wordpress.com/ /
3 yorum:
işte insanın birşey diyemediği andır bu.. Çok güzel..
KAnın rengi bellidir de unutuşun rengi ancak başka bir şeyin rengine benzetilerek tanımlanır. Unutuş ucunda unutmak ya da unutulmak olsa da bir renge sığar mı ya da renk denen şeyin kendisini yok etmez mi unutuş...
Sevgiyle, dostum
oysa....unutuşlar acı verir
Yorum Gönder