Alnımızda kırlangıç izi bir uzak leke kaldı aşktan
Sararmış yaprakların yüzünde kurudu apansız kan.
Kalbimize buzdan bir bıçak sapladı soğuyan sular
Ne boktan günler gördü şu yaşlı dünyamız
İskender’in ordularını da tanıdı; Spartaküs’ün yüreğini de
Ezile ezile şaraba döndü salkımları
Dünyanın karanlığını giyinmiş bir gelindi Pippa
Ölü bir kelebeğin gölgesi gibi
Dört bir yanı kaplarken beyaz lilyum çiçekleri.
temel kurt
Sararmış yaprakların yüzünde kurudu apansız kan.
Kalbimize buzdan bir bıçak sapladı soğuyan sular
Ne boktan günler gördü şu yaşlı dünyamız
İskender’in ordularını da tanıdı; Spartaküs’ün yüreğini de
Ezile ezile şaraba döndü salkımları
Dünyanın karanlığını giyinmiş bir gelindi Pippa
Ölü bir kelebeğin gölgesi gibi
Dört bir yanı kaplarken beyaz lilyum çiçekleri.
temel kurt
7 yorum:
Şair işte ne olacak...
Yine bir şiir yazmış, insanları yakan...
Ezile ezile saraba donen dunyanin gorduklerine ragmen guzel bir yuzu oldugunu soyleyen bir siir...
Sesine saglik...
Sevgimle
Ulku
Ve insan...İğdiş edilmiş vicdanıyla sormu -yor bile çoğu zaman : Peki ama bütün bunlar NEDEN?
Ezilmeyi,itilmeyi,hor görülmeyi sevmek...nasıl bir şey Temel?
ne yana baksa kararırdı gün,duyulmayan iç çekişlerle...
o da bir kadındı,
barış diyordu...
çiçekleriyle onun gibi geline benzeyen erik ağaçlarını göremiyor şimdi.
sevgimle kal ateşinsesi. çavbella.
gelin toprakla barışmış
insanların hırsından..
Yorum Gönder